Фарқи асосии байнисутунҳои занҷир устуворва анъанавӣсутунҳои устуворин аст, ки оё занҷирҳо барои пайваст кардани он истифода мешавандсутунҳо. Ин тарҳ бартариҳои зерин меорад:
1. Изолятсияи минтақаи чандир
Баргҳои ба занҷир пайвастшудаметавонад минтақаҳои гуногунро чандир тақсим кунад, ки барои роҳнамоӣ ё бастани одамон ва воситаҳои нақлиёт қулай аст. Ҳангоме ки андоза ё шакли майдонро муваққатан танзим кардан лозим аст, чандирии занҷир метавонад ниёзҳоро қонеъ кунад.
Дарозӣ ва мавқеи занҷирро дар вақти дилхоҳ танзим кардан мумкин аст, ки барои саҳнаҳои ҷудокунии муваққатӣ, аз қабили ҷойҳои фаъолият, даромадгоҳ ва баромади таваққуфгоҳ, майдонҳои сохтмон ва ғайра мувофиқ аст.
2. Намоиши баланд
Баргҳои бо занҷир собитшудабо занҷирҳо пайваст карда шудаанд, то ки одамон сарҳади минтақаи ҷудокуниро ба таври визуалӣ дарк кунанд, ки ин нақши пурзӯртар ёдраскуниву роҳнамоӣ мекунад ва аз вуруди иштибоҳ ба минтақаҳои хатарнок ё таваққуфи мошинҳо ба таври муассир пешгирӣ мекунад.
Баъзехосутунҳои занҷир устуворинчунин рангҳои инъикоскунанда ё огоҳкунандаро ба занҷир илова хоҳад кард, то боз ҳам беҳтар кардани намоёнӣ, махсусан барои ҷудошавӣ дар шаб ё дар муҳити кам рӯшан мувофиқ аст.
3. Ба осонӣ ҷудо кардан ва насб кардан
Баргҳои бо занҷир собитшудаметавонад занҷирҳоро дар вақти дилхоҳ бидуни ҳаракат додани сутунҳо бардорад ё насб кунад, ки ин барои танзими минтақа қулай аст. Дар муқоиса бо сутунҳои муқаррарии собит, ки барои қисман ҷудо кардан ва васл кардан асбобҳоро талаб мекунанд, сутунҳои занҷир ба ҳам ҷудо кардан ва васл кардан ва истифода кардан осонтаранд.
Дар баъзе ҳолатҳое, ки мошинҳо ё таҷҳизот муваққатан гузаранд, шумо метавонед танҳо занҷирро хориҷ кунед, роҳ диҳед ва сипас изолятсияро зуд барқарор кунед.
4. Мутобиқ шудан ба сенарияҳои тағйирёбанда
Усули пайвасти занҷир махсусан барои ҷойҳое мувофиқ аст, ки тарҳи фазоӣ зуд-зуд тағйир меёбад, аз қабили майдонҳои сохтмон, анборҳо, маконҳои фаъолияти муваққатӣ ва ғайра ва шакл ва андозаи минтақаи изолятсияро дар ҳолати зарурӣ чандир танзим кардан мумкин аст.
Шумораи сутунҳо инчунин метавонад дар вақти дилхоҳ мувофиқи вазъияти мушаххас зиёд ё кам карда шавад ва ба ин васила бидуни банақшагирии дубора ё пармакунӣ ва насб чандирии ҷудошавӣ ба даст оварда шавад.
5. Хароҷоти нигоҳдории нисбатан иқтисодӣ
Структураи занҷир оддӣ буда, хароҷоти нигоҳдорӣ ва ивазкунии худи занҷир нисбатан паст аст.
Дар сурати осеби ночиз, аз қабили шикастани занҷир, чарх задани боллард ва ғайра, таъмир кардан қулайтар аст ё шумо метавонед занҷир ё сутунро алоҳида иваз кунед ва аз нигоҳдории васеъмиқёси сутунҳои муқаррарии муқаррарӣ канорагирӣ кунед.
6. Беҳтар кардани бехатарӣ
Хусусиятҳои пайвасти чандири занҷир метавонад хатари осебро аз бархӯрди тасодуфӣ бо мошинҳо ё пиёдагардҳо ба таври муассир коҳиш диҳад. Дар муқоиса бо сутунҳои устувор, занҷирҳо метавонанд як қисми қувваи зарбаро азхуд кунанд ва сахтии зарбаро кам кунанд.
Дар саҳнаҳо, ба монанди таваққуфгоҳҳо, агар мошин ба асутуни занҷир собит, занҷир ғарқ мешавад ё андаке дароз мешавад ва ба осеби ҷиддӣ ё осеби бозгашт намерасонад.
Умуман,сутунҳои занҷир устувордорои бартариҳои чандирии баланд, намоёнии қавӣ, демонтаж ва васлкунии қулай ва мутобиқшавии хуб дар муқоиса босутунҳои муқаррарии муқаррарӣ. Онҳо барои ҷудокунии муваққатӣ ва танзими чандир хеле мувофиқанд. Онҳо инчунин аз ҷиҳати бехатарӣ ва сарфакорӣ барҷастатаранд ва барои тағир додани саҳнаҳо ва минтақаҳое, ки ислоҳоти зуд-зуд талаб мекунанд, беҳтаринанд.
Агар шумо ягон талаботи харид ё ягон савол дар бораисутуни собит, лутфан боздид кунедwww.cd-ricj.comё ба дастаи мо дар тамос шаведcontact ricj@cd-ricj.com.
Вақти фиристодан: Ноябр-22-2024
