Дар беруни кӯчаи аз пӯлоди зангногир мудаввар девори бехатарии Пойгоҳи собит монеаи пӯлоди боллард

Давомнокӣ: Пӯлоди зангногир як маводи ба зангзанӣ тобовар, сахт ва пойдор мебошад, ки метавонад ба шароити гуногуни иқлим ва зарбаҳои ҷисмонӣ тоб оварад. Аз ин рӯ, ин чӯбчаи даврашакл устувории аъло дорад ва онро дар муҳити беруна муддати тӯлонӣ истифода бурдан мумкин аст.

Бехатарӣ: Ин гуна чӯбро барои баланд бардоштани бехатарии ҳаракат ва бехатарии кормандон истифода бурдан мумкин аст. Онҳо метавонанд барои қайд кардани канори роҳ, майдони пиёдагардон ё канали нақлиёт истифода шаванд, ки ба коҳиш додани садамаҳои нақлиётӣ ва вуруди ғайриқонунӣ мусоидат мекунанд.

Насб кардан осон: тарҳи собит насбро нисбатан содда мекунад. Пас аз насб, онҳо метавонанд бе нигоҳубини мунтазам дар рӯи замин устувор истода бошанд.

Зебоӣ: Пӯлоди зангногир ҳисси муосир дорад. Аз ин рӯ, ин гуна теппа на танҳо амниятро таъмин мекунад, балки инчунин бо муҳити атроф ҳамоҳанг карда, зебоии макони баргузории онро вайрон мекунад.

Мақсадҳои бисёрҷониба: Ин саҳмияҳо барои ҷойҳои гуногун, аз ҷумла биноҳои тиҷоратӣ, кӯчаҳои шаҳрӣ, таваққуфгоҳҳо, майдонҳои ҷамъиятӣ ва ғайра мувофиқанд. Онҳо метавонанд барои эҷоди муҳити ҳамвор, ботартиб ва бехатар истифода шаванд.